Kijk, liever kom ik die suffe Bollo tegen natuurlijk. Dat moge duidelijk zijn. En dan bij voorkeur in een Veluws bos. Zowaar liep ik vandaag z'n broertje tegen het lijf, hier verderop bij de kraamafdeling, Kijk hoe leuk mijn Rollz met hem matcht.
Om aan mijn dagelijkse portie beweging te gaan wennen, ben ik na de lunch maar even in mijn eentje een wandelingetje gaan maken. Andante, zoals mijn fysio het gisteren in mijn systeem probeerde te programmeren. Sinds hij van mijn dansachtergrond weet, spreken we in muziek en ballet termen. Wel zo gezellig. Soms maken we voorzichtige plié 's aan de nep-barre in de gang. Beter van niet, want dan wil ik natuurlijk onmiddellijk meer. Afremmen dus.
Om aan mijn dagelijkse portie beweging te gaan wennen, ben ik na de lunch maar even in mijn eentje een wandelingetje gaan maken. Andante, zoals mijn fysio het gisteren in mijn systeem probeerde te programmeren. Sinds hij van mijn dansachtergrond weet, spreken we in muziek en ballet termen. Wel zo gezellig. Soms maken we voorzichtige plié 's aan de nep-barre in de gang. Beter van niet, want dan wil ik natuurlijk onmiddellijk meer. Afremmen dus.
Volgens mij ben ik voor hem een tamelijk eigen wijze patiënt. Grinnik. De meeste tijd besteedt hij aan het constant mij tot rust manen. Mijn bewegingen zijn te snel. Ik loop te hard. Whoehaaa...te hard! Kom op man, het is nog bij lange na niet mijn 'normale tempo' en dat noemt -ie al te hard. Mijn geduld wordt zwaar op de proef gesteld, de zijne denk ik ook ;-)
Ik was nog maar net terug van mijn rondje toen de fysio zich toch nog meldde, ik dacht dat hij niet zou komen. "Ik heb al gewandeld hoor" opperde ik nog. Maar nee, dat moest natuurlijk nog een keertje onder toeziend oog. Ook goed. En dus heb ik vandaag zo'n halve kilometer het ziekenhuis doorkruist. Wat stelt het voor?! Maar hey, als ik me dan bedenk hoe ik hier vorige week donderdag binnen ben gekomen...tsja....dan scheelt het alles. Aan één kant gelukkig maar dat ik alle ellende snel weer vergeet, maar aan de andere kant is het ook een valkuil. Ik ben er nog niet, ook al is de wil er wel.
"Doe alles maar andante", zo hebben we gisteren bedacht. En dus vallen mij direct een aantal muziekstukken te binnen, waarop ik mij straks thuis al op zie strijken en koken. Aaarghhhh.....dat gaat nog wat worden. Terwijl ik dit zit te tikken, heb ik mijn koptelefoon op en beluister naar een paar van mijn eerste ingevingen. Mooi, maar ik krijg er ook slaap van. Nu is dat ook niet heel erg, ik kan nog wel wat uurtjes bijtanken, zowel lichamelijk als wallen-technisch gezien. Ach, kan mij het schelen, ik ga gewoon lekker even doezelen voor het bezoekuur. Strak plan en erg andantina -of bestaat zoiets niet? ;-)
Ik deel onderstaand mijn 'oefenmuziekjes' voor nu
Als ik 'straks" weer wat meer ben opgeknapt dan is tiesto, adagio for strings misschien wel wat ;-)
rondje Franciscus Gasthuis & Vlietland, 2e etage
Geen opmerkingen:
Een reactie posten