Gezien de
uitslagen van mijn slijm en bloedonderzoek is vastgesteld dat het gaat om ABPA
Astma en heb ik er het volgende over gevonden:
Allergische bronchopulmonale aspergillose (ABPA) is een
zeldzame immunologische pulmonale aandoening veroorzaakt door overgevoeligheid
voor Aspergillus fumigatus, die zich klinisch manifesteert bij slecht gecontroleerde astma en terugkerende pulmonale infiltraten.
Nou fijn dat
het beestje nu dan een naampje heeft, maar wat kan ik hiermee?
De zaalarts vertelde me dat het in de eerste plaats van belang is dat ik weer op kracht kom. Daarna zien we wel weer verder. Mijn (thuis)behandeling bestaat zoals ik al vermoedde uit mijn reguliere tabletten en puffers. Nieuwkomers zijn: dagelijks extra vernevelen; een neusspray; tablet antibioticum; tablet vitamine D; 30 mg prednison in combinatie met maagbeschermer + tablet tegen botbreuk. Dit cocktailtje in ieder geval een maandlang en dan vindt er controle door de longarts plaats, die alles weer opnieuw gaat bekijken en bepalen. Misschien dat op den duur de medicatie aangepast kan worden, maar daar is niets over te zeggen. Bovendien is zoietts ook afhankelijk van ‘hoe je het zelf doet’. Nog maar even niet vooruitlopen op de feiten. Step-by-step. Zo maant mijn fysio mij ook steeds tot de orde :-/
De zaalarts vertelde me dat het in de eerste plaats van belang is dat ik weer op kracht kom. Daarna zien we wel weer verder. Mijn (thuis)behandeling bestaat zoals ik al vermoedde uit mijn reguliere tabletten en puffers. Nieuwkomers zijn: dagelijks extra vernevelen; een neusspray; tablet antibioticum; tablet vitamine D; 30 mg prednison in combinatie met maagbeschermer + tablet tegen botbreuk. Dit cocktailtje in ieder geval een maandlang en dan vindt er controle door de longarts plaats, die alles weer opnieuw gaat bekijken en bepalen. Misschien dat op den duur de medicatie aangepast kan worden, maar daar is niets over te zeggen. Bovendien is zoietts ook afhankelijk van ‘hoe je het zelf doet’. Nog maar even niet vooruitlopen op de feiten. Step-by-step. Zo maant mijn fysio mij ook steeds tot de orde :-/
Vrijdag mag
ik weg. Dat is fijn, want zo hoef ik niet meer terug naar een leeg stoffig huis
en ontkom ik aan alle verhuisstress. En zo gaat mijn laatste dag thuis als een
rare dag de geschiedenis in. Ik dacht donderdag: “Even voor controle naar de
longarts, zo terug”. Dus niet. Als ik geweten had dat het mijn laatste ochtend
thuis was geweest, dan…. Ja dan… dan wat eigenlijk? Natuurlijk kom ik er
volgende week vlak voor de overdracht nog wel een allerlaatste keer terug, maar
dan is het huis niet meer mijn thuis. Op de kop af 23 jaar geleden zijn we er
dan op 1 november 1995 ingetrokken en wat hebben we er al niet mee gemaakt! Ik
hoop dat we minstens zoveel jaren samen op ons toekomstige adres mogen genieten
van al wat er is. Maar eerst overbruggen!
Als alles
goed gaat, zal de overdracht van ons nieuwe huis medio december plaatsvinden.
Alles staat op de rit en verloopt voorspoedig. Tot die tijd hullen we ons in
een rustperiode in een huisje in de duinen. Hopelijk kan Don dan
eieieieindelijk ook wat bijkomen, die heeft het door mijn ziekenhuisgeintje alleen
maar extra druk gekregen en draait megadagen. De rust is ‘m gegund. Nog een paar daagjes volhouden,
dan mogen we zandhappen ;-)
Wie wil weten waar dit is, sturen we desgewenst een app, mail of ander berichtje. Straks met ‘de echte verhuizing’ komen de adreswijzigingen pas, anders blijven we aan de gang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten