Portugese kip

Ik voel mij net een Portugese kip. En met deze tropische temperatuur: gegrild en wel. Vanmorgen kwam de thuiszorg al vroeg, ook vanwege de hitte. Ik had nog niet eens de gelegenheid gehad me te douchen. Gisteren zijn alle hechtingen er bij de huisarts uitgehaald. Mijn hemel wat een bezoeking! Eerstens de rit er naar toe in de auto, vervolgens de houten stoelen in de wachtkamer waarop ik niet kon zitten en als klap op de vuurpijl de behandeltafel op vaste hoogte: alleen bestijgbaar met hulp van twee personen. Op mijn buik kan ik niet, dus dan maar gefriemel en gepruts terwijl ik op mijn zij probeerde te balanceren. Geweldig, maar niet heus. Maar goed ze zijn eruit! Wat een opluchting. Volgens de arts ziet het er keurig uit. Hier en daar nog wat kleine openingetjes, maar die gaan als het goed is vanzelf dicht. Meteen ook mijn buikwond bekeken en het gaatje van de wonddrain. Toch nog maar even afgeplakt met gaas en pleister. Vanmorgen heeft de thuiszorg deze gaasjes eraf gehaald, ze zagen er schoon uit. Geen nieuwe opgeplakt. Laat het maar gewoon zo 'drogen', vond ze. Dus vandaar zonder afgeplakte zone's onder de douche. Wij hebben zo'n cabine waar een spiegel in hangt. Meestal wacht ik tot die beslagen is en dan stap ik er pas in, geen behoefte aan confronterende beelden zullen we maar zeggen. Maar vanmorgen was ik toch wel nieuwsgierig. Dus uitgebreid voor de spiegel. Mama Mia.... zie daar waarom Portugese kip....
Er loopt een litteken op mijn buik die start ongeveer 5 centimeter boven mijn navel, tot helemaal onderdoor, achterlangs en houdt bovenaan op waar ik een slordige 12 dagen geleden nog een bilspleet had. Kanonnen.... ik ben dus gewoon gesplitst en in spagaat behandeld of zoiets?? In Portugal grillen ze de kippen zo. Wij niet. Wij laten ze in tact en rijgen ze in originele vorm aan een spit.  Ik schrok wel een beetje van het idee en de aanblik, maar.... tegelijkertijd ziet het er ook keurig netjes uit en eigenlijk helemaal niet eng. Chapeau voor Rothbarth en consorten!
Portugese kip hoeft voor mij nu even niet, hooguit een stukje Algarve strand. De reis er naar toe hoeft ook even niet, ik sluit mijn ogen en fantaseer wel:

En in the meantime doe ik het hiermee:

Hmmmmmm..... een van de parfums van mijn lievelingsmerk "Paraiba" heet deze versie: fris, fruitig, zoet, tropisch,citrus. Net zo blauw en fris als de zee. Lekker op zo'n dag als vandaag.

Zojuist gekregen van Don. Nee, niet zomaar.... ik mag blijkbaar nog blijven :-)  Vandaag 30 jaar samen en vandaag 26 jaar getrouwd. Wat heerlijk dat we dit zo samen mogen beleven, als je bedenkt wat we het afgelopen half jaar hebben doorstaan.....