13:15 en 09:17

Vroeg uit de veren om nog vlug wat laatste dingetjes in huis op te ruimen, spullen verzamelen en in mijn tas proppen. Het lijkt wel of ik op vakantie ga... maar dan anders. Mijn vriendjes zitten op de bank, ook klaar voor vertrek. Gisteren viel er nog even een olifantje door de brievenbus, die mag ook nog mee.

Misschien nog net een laatste kopje koffie en dan gaat ineens mijn gsm. Een enthousiaste stem van een verpleegster van afdeling A3 meldt zich met: "Dag mevrouw Groenewout, u wordt om 11:00 uur bij ons verwacht he? Nu zagen we net dat u alle intake gesprekken al heeft gehad, dus wat ons betreft hoeft u dan pas om 13:15 uur te komen hoor. Elf uur mag natuurlijk ook, maar het lijkt me voor u gezelliger om thuis nog even een bakkie te doen, toch?" Oh, ok... reageer ik verbaasd.

Jemig... ben ik daar zo vroeg voor op gestaan, flitst het even door mijn gedachten.

Mag ik dan nog wel lunchen? vraag ik, als voorloper op mijn nog veel nieuwsgierigere vraag: Ik bedoel... hoe laat word ik geopereerd morgen? Kan ik dan nog wel lunchen?

Aha, u wilt natuurlijk weten hoe laat u ingepland staat, ja dat kan ik me voorstellen. Eens even kijken.... Oh, nou.. let vooral goed op hoor: 09:17 staat u op de planning. Knap he, dat ze dat op de minuut nauwkeurig zo doen. Ze moet er zelf om lachen. Ik ook, om die 17 minuten... as if!

Hoe lang duurt de operatie? vraag ik voorzichtig, meer omdat ik ergens een horror scenario had gelezen over een soortgelijke ingreep die 9 -jawel NEGEN uur- duurde. Tegelijkertijd bedenk ik me... wil ik dit eigenlijk wel weten? Wat heb ik er aan? 

Tweehonderdzeventig minuten, hoor ik de vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn zeggen. 

Ik ben niet goed met cijfers, had ik al eerder gemeld, maar ergens vermoed ik dat het dan dus "wel meevalt". En: "ja hoor u mag gewoon lunchen. U heeft immers al een stoma, dus dat kan helemaal geen kwaad. U hoeft niet eens de gebruikelijke procedure te volgen, met zo'n stoma is eigenlijk alles al geregeld. Fijn he? Ik zou alleen geen 6-gangen doen, want straks moet wel de sonde er nog doorheen"

Oh ja, gatjak. Wrijf het er nog even in. Mijn eetlust is meteen een stuk minder.

Maar goed, ik heb nu dus ineens nog tijd 'over'.  Kan er nog een miniwasje gedraaid worden ;-)

En dan maar even een koffietje gezellig met Don, volgens mij is er nog een klein stukje hazelnotenslagroomtaart van dat ene maison over. Mmmmm lekker, nu nog van genieten straks verdwijnt alles door een slangetje mijn neus in. Jakkes!