Almonde

Hier ben ik dus de komende weken dagelijks een kwartiertje te vinden. In de lange gang van het Reinier de Graaf, die begint bij de hoofdingang, vind je helemaal achterin de afdeling radiotherapie. Daar is een wachtkamer met een creme-witte gang met deuren op een rij. Op eentje staat Pauw en daarnaast eentje met Almonde. Op mijn briefje staat Almonde. Ik heb totaal geen idee wat me te wachten staat en mijn nieuwsgierigheid slaat evenlater om in verbazing van wat ik zie als ik opgehaald word en door deurtje Almonde naar binnen mag. Ik word door een lange gang geleid, die in het begin net zo creme is als daarbuiten, maar algauw verschijnt er een muurschildering van vloer tot plafond en waan ik me in een heus Delfts straatje. "Welkom in het Hofje Almonde" glimlacht de radiologe. Wat leuk is dit. Het lijkt een beetje op zo'n schilder-op-nummer kleurplaat, maar dan in een reusachtige vorm, grappig. Als we door het straatje zijn, zie ik wat je hierboven op de foto ziet: de behandelruimte. Daar word ik op die zwarte strijkplank geïnstalleerd en mag stil blijven liggen terwijl het hele apparaat dat aan de muur hangt over me heen wordt uitgevouwen als een soort deel van een octopus. Drie tentakels buigen om me heen, aan de voorkant en beide zijkanten. Rode laserstralen flitsen van links naar rechts om de juiste punten te lokaliseren, dat doen ze door middel van de drie zwarte puntjes die een paar weken geleden op mijn lijf aangebracht zijn. Als ik helemaal waterpas lig, of hoe dat dan ook heet, vertrekken de radiologen naar een andere ruimte en lig ik in mijn eentje muisstil een beetje gespannen af te wachten wat er nu komt. Het grote glazen draaiding aan de arm boven mijn bekken begint te draaien en dreigend te grommen. Wasda? denk ik even geschrokken, maar focus me dan op het glazen plafond met uitzicht op het naderende voorjaar. Terwijl de armen boven mij van plaats wisselen en zoemend om me heen draaien, waan ik me een kwartier lang wubBo ockels in de ruimte. Het lijkt een beetje een kermisattractie, alleen merk je er niets van, je voelt niets en na afloop ben je niet draaierig. Da's mooi! En nu maar zien dat dat zo blijft ;-)